|
درباره وبلاگ  آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
شعر
شعر
دو شنبه 30 بهمن 1396برچسب:, :: 11:49 :: نويسنده : مهدی
ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﻡ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎ ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎ ﺻﻔﺎﯾﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻨﻮﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﻧﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﻢ ﻧﺎﻟﻪ ﺳﺮ ﺩﺍﺩ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﮐﻮﭼﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺯ ﭼﺸﻤﺶ ﺳﯿﻠﯽ ﮐﯿﻦ ﺳﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ ﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﭼﺎﺩﺭ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﭘﻬﻠﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺯﺧﻢ ﻓﺪﮎ ﺧﻮﺭﺩ ﺩﻝ ﺭﯾﺶ ﭘﺪﺭ ﺟﺎﻧﻢ ﻧﻤﮏ ﺧﻮﺭﺩ ﺧﺮﺍﺑﻢ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻧﯿﺎ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﻣﺎﺩﺭ ﮐﺘﮏ ﺧﻮﺭﺩ ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺷﺒﻨﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻏﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﻗﺎﻣﺘﯽ ﺧﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﺷﺪﻡ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻏﻤﺨﻮﺍﺭ ﺯﻫﺮﺍ ( ﺱ ) ﻭ ﻣﺪﯾﻮﻥ ﺳﻮﺍﻝ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﺣﺪﻭﺩ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺑﺒﻮﺳﻢ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ ﻭ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻢ ﮐﻢ ﻭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﭘﺪﺭ ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻧﻢ ﻧﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺯﺍﻧﻮﯼ ﺍﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﻣﻖ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎﺗﻢ پنج شنبه 26 بهمن 1396برچسب:, :: 9:8 :: نويسنده : مهدی
نمنيه طاقت نيه توانام...... سه شنبه 24 بهمن 1396برچسب:, :: 8:50 :: نويسنده : مهدی
بیا که آینه ی روزگار ، زنگاری است
بیا که زخم زبان های دوستان کاری است
به انتظار نشستن در این زمانه ی یاس
برای منتظران چاره نیست ناچاری است
به ما مخند اگر شعرهای ساده ی ما
قبول طبع شما نیست کوچه بازاری است
چه قاب ها و چه تندیس های زرینی
گرفته ایم به نامت که کنج انباری است !
نیامدی که کپرهای ما کلنگی بود
کنون بیا که بناهایمان طلاکاری است
به این خوشیم که یک شب به نامتان شادیم
تمام سال اگر کارمان عزاداری است
نه این که جمعه فقط صبح زود بیدارند
که کار منتظرانت همیشه بیداری است
به قول خواجه ی ما در هوای طره ی تو " چه جای دم زدن نافه های تاتاری است "
سه شنبه 24 بهمن 1396برچسب:, :: 8:42 :: نويسنده : مهدی
از اين سفر با خود نخواهم برد باري
جز شرمساري شرمساي شرمساري
از بس كه با من مهربان رفتار كردي
احساس كردم زائري جز من نداري
صدها من اینجا هست اما من کدامم؟
گم کرده ام خود را در این آیینه کاری
اینجا قرار است امشب آرامش بگیرم
آرامش است این حال خوش یا بی قراری؟
ديدم ضريحت را -هزاران چشم بيدار-
ديدم تو هم دلتنگي از چشم انتظاري سه شنبه 10 بهمن 1396برچسب:, :: 20:23 :: نويسنده : مهدی
اشعار شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
***
بر زانوی تنهایی ام دارم سرت را
با گریه می بینم غروب آخرت را
من التماس لحظه های درد هستم
آیا نگاهی می کنی دور و برت را؟
دست مرا بستند و پشتم را شکستند
می بینی آیا حال و روز حیدرت را؟
حالا که روی پای من از حال رفتی
فهمیده ام اوضاع و احوال سرت را!
پروانه حرف عشق را هرگز نمی زد
می دید اگر یک مشت از خاکسترت را
افتاده ام پشت درِ قفل نگاهت
واکن دوباره چشمهای نوبرت را
بر زانوی تنهایی خود سر گذارم
وقتی ندارم بر سر زانو سرت را
سه شنبه 10 بهمن 1396برچسب:, :: 20:19 :: نويسنده : مهدی
اشعار فاطمیه
اشعار شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
***
گریه کن گریه عزیزم که سبکتر بشوی
وقت آن نیست که اینگونه کبوتر بشوی
همسر تازه جوانم نکند خسته شدی
نکند باعث تنهایی حیدر بشوی
قول دادم که حواسم به حسین ات باشد
پس نبینم که دگر فاطمه مضطر بشوی
کاش می شد گل یاسم که بخندی از نو
کاش می شد بشکوفی و معطر بشوی
می کشی شوهر خود را زخجالت گر تو
چهره نیلوفری دیدار پیمبر بشوی
راستی خانه ی ما را چه کسی آتش زد ؟
ای گل من چه کسی خواست که پرپر بشوی ؟
بغض خود را بٍشکن چونکه علی مایل نیست
با غم و غصه در این خانه به آخر برسی
ای که با خنده تو بیگانه شدی پس بانو
گریه کن گریه عزیزم که سبکتر بشوی جمعه 6 بهمن 1396برچسب:, :: 11:5 :: نويسنده : مهدی
ﺷﻌﺮ ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﻟﻄﯿﻔﯿﺎﻥ ، ﻭﯾﮋﻩ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ( ﻋﺞ )
ﺍﯾﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺯﻫﺮﺍ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺍﺯ ﺟﺎﺩﻩ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭼﺸﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻫﺎ ﺍﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺻﺒﺤﯽ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﺪﯾﻢ ﺍﻣﺎ ﻏﺮﻭﺏ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺁﻗﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺍﺯ ﻧﺎﺯ ﭼﺸﻢﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺍﺻﻼ ﺑﻌﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﯼ ﮔﺬﺭ ﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ ﭼﻪ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﮐﻨﯿﻢ ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺯﺩ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺗﺮ ﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﻤﺎﻥ ﻧﺸﺪﯼ ﺗﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ ﯾﺎﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﺑﯿﺎﯼ ﻗﻨﻮﺗﻢ ﻭﻇﯿﻔﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ ﯾﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ جمعه 6 بهمن 1396برچسب:, :: 11:2 :: نويسنده : مهدی
سید مجتبی شجاع
دیده در حسرت دیدار شما مانده هنوز و به امید نگاهت دل ما مانده هنوز
بوسه یک روز به خاک قدمت خواهم زد لب به امید همان بوسه به پا مانده هنوز
فقرا پیش کریمان که معطل نشوند منتظر بر سر راه تو جدا مانده هنوز
در نبودت ز دلم صدق و صفا کم کم رفت مهرت اما به دلم شکر خدا مانده هنوز
میشود دیدن روی تو نصیبم یا نه؟ دل من بین همین خوف و رجا مانده هنوز
هر چه که خواستهام دادهای اما آقا با شما یک سفر کرب و بلا مانده هنوز
ای امید همه دلهای شکسته برگرد دختری در عقب قافله جا مانده هنوز
به همان نالهی بین در و دیوار قسم مادرت چشم به راهت به خدا مانده هنوز سه شنبه 3 بهمن 1396برچسب:, :: 8:37 :: نويسنده : مهدی
ولادت قهرمان فصاحت و بلاغت و مظهر مهربانی و عطوفت
سه شنبه 3 بهمن 1396برچسب:شعر مذهبی 'میلاد حضرت زینب, :: 8:22 :: نويسنده : مهدی
يا زينب كبري (س) با خبر کرد نسيمي همه ي دنيا را مطلاطم شده ديدند دل دريا را گل سرخي که مي از قطره ي شبنم مي زد مست مي کرد ز بوي نفسش صحرا را چه صفايي چه هوايي چه دلي داشت زمين شور مي داد ز حال خوش خود بالا را چشمهايي به روي چشم دگر وا شد و بعد دل مجنون کسي برد دل ليلا را بين آغوش برادر چقدر آرام است چقدر ناز ربودست دل بابا را گوييا بار دگر حضرت پيغمبر ديد عکسي از ماه رخ کودکي زهرا را
زينت خانه ي مهتاب به دنيا آمد زينب حضرت ارباب به دنيا آمد
چهره اش منعکس از طلعت روي زهراست عشق بازيش از آن حال و هوايش پيداست حضرت زينب کبري خودش اقيانوسيست گرچه چشمان پر از گوهر نابش درياست اگر عباس علمدار صف کرب و بلاست از ازل تا به ابد پرچم زينب بالاست مادري کرد براي سه امامش زينب پس ولايت به پرستاري او پا برجاست سوره ي مريم قرآن نمي از تفسيرش وسعت روح بزرگش چقدر نا پيداست
بهترين خوبترين خواهر دنيا آمد حضرت فاطمه ي ديگر دنيا آمد (مسعود اصلاني)
سه شنبه 3 بهمن 1396برچسب:غلامرضا ارکوازی ' شعر مذهبی کردی'شعر کردی امام علی ', :: 8:10 :: نويسنده : مهدی
فدای نامت بام شای کوثر ساقی
خواجه ی خزاین بهشت باقی
هی حبل المتین هانای روژ تنگ
هی طاقت نمن گیان نین ژسنگ
برس ودادم شای گردون وقار
اسدالله ی دین قاتل کفار
من ویم مزانم دستلاتت هس
ژحال تحریر تاروژ الس
اگرمزانی کسی هنی هس
تابچم دامان او بگرم ودس
یاعلی هانای فرد فریادرس
برس وهانای درمنه ی بی کس
جمعه 17 آذر 1396برچسب:, :: 9:29 :: نويسنده : مهدی
ﺍﯼ ﺭﻭﯼ ﺩﻟﻔﺮﻭﺯ ﺗﻮ ﺷﻤﻊ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺷﺪ ﺑﯽ ﻓﺮﻭﻍِ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺍﯼ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺯﻫﺮﺍ ، ﮐﺠﺎﺳﺘﯽ؟
ﺗﺎ ﺑﻨﮕﺮﯼ ﻓﻐﺎﻥ ﻭ ﻧﻮﺍﯼ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺍﯼ ﺑِﻨﺖ ﺳﯿﺪ ﻗُﺮﺷﯽ ، ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻕ ﺗﻮ
ﺍﺯ ﺩﻝ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﯿﺮ ﺑﻼ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺧﯿﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﻗﺎﻣﻮﺱ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺗﺮﺳﻢ ﮐﻪ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺩﺭ ﺗﻨﮕﻨﺎﯼ ﺗﻦ ﺷﺪﻩ ﻣﺤﺒﻮﺱ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ
ﺍﯾﮑﺎﺵ ﻣﺮﻍ ﺟﺎﻥ ﺑﭙﺮﺩ ﺯﺁﺷﯿﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺯﻫﺮﺍ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻣﺤﻨﺖ ﺭﻫﺎ ﺷﺪﯼ
ﻣﻦ ﺑﯽ ﺗﻮ ﭼﻮﻥ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﯼ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻻﻧﻪ ﺍﻡ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﺑﻪ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮ ﺗﻮ
ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺮﯾﮏ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻭﺍﺭ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘَﺮﻡ ﺳﻮﺧﺖ ﺍﻟﻌﺠﺐ
ﮐﺲ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﻧﺸﺪ ﺯ ﺷﺮﺍﺭ ﺯﺑﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺯﻫﺮﺍ ﭼﺮﺍ ﺟﻮﺍﺏ ﻋﻠﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﯽ؟
ﺍﯼ ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺯ ﺳﻮﺯ ﺩﻝ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺍﻧﺪﺭ ﺣﯿﺎﺕ ﻋﺎﺭﯾﻪ ، ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﺯ ﺗﻮ
ﺗﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﻓﺘﺪ ﺑﻪ ، ﺩﺭ ، ﻭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺑﺮ ﺣﻖّ ﺧﻮﺩ ﺩﻫﻢ ﻗَﺴَﻤﺖ ﺑﮕﺬﺭ ﺍﺯ ﻋﻠﯽ
ﺑﺲ ﺟﻮﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﮐﺸﯿﺪﯼ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺍﺯ ﺗﺎﺯﯾﺎﻧﻪ ﺳﺎﻋﺪ ﺳﯿﻤﯿﻦ ﺗﻮ ﺷﮑﺴﺖ
ﺩﻟﺨﺴﺘﻪ ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺎﺯﯾﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﮔﺮﯾﻪ ﺩﺭ ﻏﻢ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺗﻮ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ
ﺭﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﯼ ﺣﺴﻨﯿﻨﺖ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻡ
ﮔَﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺰﺍﺭ ﺗﻮ ﺁﯾﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ، ﮔَﻪ
ﺑﻬﺮ ﺗﺴﻠّﯽ ﺩﻝ ﺯﯾﻨﺐ ﺭﻭﺍﻧﻪ ﺍﻡ
ﺟﺰ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺷﮏ ﺗﺮ ﻭ ﻟﺨﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻝ
ﺑﺮ ﻣﺮﻏﮑﺎﻥ ﺗﻮ ﻧﺒﻮَﺩ ﺁﺏ ﻭ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﻡ
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ
یک شنبه 28 آبان 1396برچسب:شعر امام رضا ،شعر امام هشتم, شعر شهادت امام رضا ،شعر مذهبی, :: 9:40 :: نويسنده : مهدی
ﻣﻦ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺁﻣﺪﻡ ، ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﺳﺮﺗﺎ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺩﺭﺩ ﻭ ﻏﻤﻢ ، ﺩﺭﺩ ﻣﻦ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﺗﻮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺧﻮﺑﯽ ﻣﻦ ﺑﺪﻡ ، ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺑﺮ ﻫﺮ ﺩﺭ ﺯﺩﻡ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺁﻣﺪﻡ ، ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺍﻥ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺩﺭﺭﺍﻧﺪﻩ ﺍﻡ ، ﻣﻦ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﯼ ﻭﺍﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﯾﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﯾﺎ ﻧﺎ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻡ ، ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻣﻨﻢ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﭘﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﻩ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪ ، ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﻡ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﻫﺮ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﻢ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ ، ﺟﺰ ﺩﺭﮔﻪ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻢ ﻣﻨﻢ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ، ﮔﻔﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﮑﺮﺭ ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ، ﮐﻮ ﻋﻬﺪ ﻭ ﮐﻮ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﺗﻮ؟ ﺳﻮﯼ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻡ ، ﺍﯼ ﺧﻢ ﺳﺒﻮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻡ ﻣﻦ ﺁﺑﺮﻭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻡ ، ﮐﻮ ﻟﻄﻒ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺗﻮ؟ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺸﯿﻦ ، ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﭼﺸﻤﯽ ﺑﺒﯿﻦ ﺟﺰ ﺳﺎﯾﻪ ﯼ ﭘﺮ ﻣﻬﺮﺗﺎﻥ ، ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺟﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﻦ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﻧﻨﻤﻮﺩﻩ ﺍﻡ ، ﺩﺍﻧﻢ ﺑﺴﯽ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﺮﯼ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ، ﭼﻮﻥ ﺧﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﺴﺘﺎﻥ ﺗﻮ *** ﺣﺎﺝ ﻋﻠﯽ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ
یک شنبه 28 آبان 1396برچسب:مذهبی شعر،شعر مذهبی،شعر امام رضا, ،شعر امام هشتم, :: 9:38 :: نويسنده : مهدی
ﻣﮕﻮ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺧﺮﺩﻡ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﻤﯽ ﺧﺮﺩﻡ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺑﺎﻻﯼ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺑﺮﺩﻡ ﺍﮔﺮ ﺟﺪﺍ ﮐﻨﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﮐﻢ ﺍﺯ ﺻﻔﺮﻡ ﻭ ﮔﺮ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﻓﺰﻭﻥ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻋﺪﺩﻡ ﮔﺪﺍﯾﯽ ﺩﺭﺕ ﺍﺯ ﺧﻠﻖ ﺑﯽ ﻧﯿﺎﺯﻡ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﺴﯽ ﺟﺰ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ ﻧﺰﻧﻢ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﺷﺪﻡ ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺎﺯ ﻓﺰﻭﻧﯽ ﮐﺮﻣﺖ ﺳﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻡ ﮐﺸﺪﻡ ﺯ ﮐﺜﺮﺕ ﮐﺮﻣﺖ ﺍﯼ ﮐﺮﯾﻢ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﯿﺖ ﺧﺠﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﻫﻤﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﮐُﺸﺪﻡ ﺯﻫﯽ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﻭ ﻟﻄﻔﺖ ﮐﻪ ﺩﻋﻮﺗﻢ ﮐﺮﺩﯼ ﺑﺠﺎﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﮔﺬﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ ﺩﺳﺖ ﺭﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﮕﺎﻥ ﺩﺭﺕ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺪﻩ ﻭ ﮔﺮﻧﻪ ﮔﺮﮒ ﮔﻨﻪ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﯽ ﺩﺭﺩﻡ ﺑﻬﺎﯼ ﯾﮏ ﺛﻤﻦ ﺑﺨﺲ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻟﯿﮏﺑﻪ ﻟﻄﻒ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺋﻮﻑ ﻣﯽ ﺧﺮﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﮔﻠﺒﻦ ﻋﺸﻘﺶ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﺍﺩ ﺭﺿﺎﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺸﺖ ﺧﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﺒﺪﻡ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺧﻮﯾﺶ ﻧﺎﻡ ( ﻣﯿﺜﻢ ) ﺭﺍﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯾﺴﺖ ﻗﺒﻮﻟﻢ ﮐﻨﺪ ، ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺪﻡ *** ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺣﺎﺝ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ *** یک شنبه 28 آبان 1396برچسب:شعر امام رضا ، شهادت امام رضا ،امام هشتم, :: 9:29 :: نويسنده : مهدی
ﺳﻨﮓ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﻟﻌﻞ ﺑﺪﺧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺧﺎﺭ ، ﺑﺎ ﻓﯿﺾ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺳﺮﻭ ﺑﺴﺘﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮔﺮ ﻧﺴﯿﻤﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮐﻮﯾﺖ ﻭﺯﺩ ﺳﻮﯼ ﺟﺤﯿﻢ ﺩﻭﺩ ﺁﻥ ﻋﻮﺩ ﻭ ﺷﺮﺍﺭﺵ ﺑﺮﮒ ﺭﯾﺤﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺯﺧﻢ ﺑﯽ ﺩﺍﺭﻭﯼ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﺭﺩ ﺑﯽ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﻝ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺑﺎﺧﺎﮎ ﺳﺮ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻏﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺩﻭﺯﺥ ﺑﺮﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﺑﺮﻡ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﺗﺶ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﻭﺡ ﺭﺍ ﺍﺣﯿﺎﮔﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺟﺴﻤﺶ ﺩﻓﻦ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮔﻮ ﺍﺟﻞ ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﮔﯿﺮﺩ ﺯ ﮐﺎﻓﺮ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﭼﻮﻥ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺍﻓﺘﺪ ﻣﺮﮒ ، ﺁﺳﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻔﺎﻡ ﺭﺍﻓﺘﺖ ﺍﯾﻦ ﺑﺲ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﭼﻮﻥ ﺗﻮﯾﯽ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺫﮐﺮ ﻣﻦ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻟﻄﻔﺖ ﺿﺎﻣﻦ ﺁﻫﻮ ﺷﻮﺩ ﮔﺮ ﮔﺬﺍﺭ ﮔﺮﮒ ﺍﻓﺘﺪ ﮔﺮﮒ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮔﺮﺩﺵ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻤﺎﯼ ﺁﻥ ﻧﻘﺶ ﺷﯿﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﻧﺎﮔﻪ ﺷﯿﺮ ﻏﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻧﺎﺯ ﺑﺮ ﻓﺮﺩﻭﺱ ﺁﺭﺩ ﻓﺨﺮ ﺑﺮ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﮐﻨﺪ ﻫﺮ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺍﻭﻓﺘﺪ ﺑﺮ ﮔﻨﺒﺪ ﺯﺭﯾﻦ ﺗﻮ ﮔﺎﻩ ، ﻣﺠﻨﻮﻥ ﮔﺎﻩ ، ﺧﻨﺪﺍﻥ ﮔﺎﻩ ، ﮔﺮﯾﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮔﺮ ﺑﻪ ﻗﻌﺮ ﻧﺎﺭ ، ﺷﯿﻄﺎﻥ ﺑﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﺩ ﻣﻠﺘﺠﯽ ﻭﺍﺩﯼ ﺩﻭﺯﺥ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﺎﻍ ﺭﺿﻮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻏﺮﻓﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﻫﻤﭽﻮ ﺭﻭﯼ ﺣﻮﺭ ﮔﻞ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﺿﺮﯾﺤﺖ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺧﻼﺹ ﮔﻮﯾﺪ ﺩﺭ ﺣﺮﯾﻤﺖ ﯾﮏ ﺳﻼﻡ ﺍﺟﺮ ﺁﻥ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺧﺘﻢ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﻮﺭ ﺍﮔﺮ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﻪ ﺑﺎ ﻟﻄﻒ ﺗﻮ ﮔﯿﺮﺩ ﺩﺭ ﺩﻫﻦ ﺑﯽ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺯ ﺧﺮﻣﻦ ﺯﻟﻒ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺣﻮﺽ ﺻﺤﻦ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺭﺷﮏ ﮐﻮﺛﺮ ﺍﺳﺖ ﺯﻧﮕﯽ ﺍﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺸﻮﯾﺪ ﻣﺎﻩ ﮐﻨﻌﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﭘﻮﺭ ﻣﻮﺷﺎﯾﯽ ﻭ ﺩﺭ ﻃﻮﺭ ﺗﻮ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻟﺐ ﮔﺸﻮﺩ ﻫﻤﮑﻼﻡ ﺫﺍﺕ ﺣﻖ ، ﭼﻮﻥ ﭘﻮﺭ ﻋﻤﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺳﺎﺋﻞ ﮐﻮﯼ ﺗﻮ ﮔﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻗﺪﺭﺗﺶ ﺧﺎﮎ ، ﻣﺸﮏ ﻭ ﺳﻨﮓ ، ﻟﻌﻞ ﻭ ﺭﯾﮓ ، ﻣﺮﺟﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺟﺮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺳﻘﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺕ ﺧﻀﺮ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﮐﻮﺛﺮ ﺍﻓﺘﺪ ﺑﺎﺯ ﻋﻄﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺧﺎﮎ ﺍﮔﺮ ﺷﺪ ﺧﺎﮎ ﮐﻮﯾﺖ ﻣﺮﻫﻢ ﺯﺧﻢ ﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﺁﺏ ﺍﮔﺮ ﺷﺪ ﺁﺏ ﺟﻮﯾﺖ ﺁﺏ ﺣﯿﻮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺯﻭﺍﺭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻃﻮﺱ ﺍﯼ ﺭﻭﯼ ﺧﺪﺍ ﺯﺍﺋﺮ ﺫﺍﺕ ﺧﺪﺍﯼ ﺣﯽ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺁﺳﺘﺎﻥ ﻗﺪﺱ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﺍﻟﺸﻔﺎﯼ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﯽ ﺩﻭﺍ ﻭ ﻧﺴﺨﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺳﺮﺍﯾﺖ ﻟﻘﻤﻪ ﺍﯼ ﮔﯿﺮﺩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻬﺮ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺶ ﮐﻢ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻗﺮﺻﻪ ﻧﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﺍﻧﮑﻪ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻣﯽ ﺑﺮﺩ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭﺕ ﺷﺒﯽ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺑﺰﻣﺶ ﮐﻢ ﺍﺯ ﺷﻤﻊ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺭﺍ ﺗﺎﺑﯿﺪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺻﺤﻦ ﺗﻮ ﮔﺮ ﺭﻭﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﯾﻪ ﻃﻮﺑﯽ ﭘﺸﯿﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺻﺒﺢ ﻋﯿﺪ ﺳﺎﻝ ﻧﻮ ﺍﮔﺮ ﺁﯾﺪ ﻣﺮﺍ ﺻﺒﺢ ﻋﯿﺪ ﻭﺳﺎﻝ ﻧﻮ ﺷﺎﻡ ﻏﺮﯾﺒﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﺗﻮ ﮔﺮ ﺷﺎﻡ ﻋﺰﺍﯼ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮﺍ ﺧﻮﺏ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﺭﻭﺯ ﻋﯿﺪ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﺻﻒ ﻣﺤﺸﺮ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﻧﺒﯿﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﺎﺩ ﻏﻤﺖ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺯﯾﻦ ﻣﯿﻬﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﻮﻥ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮐﺮﺩ ﺷﺮﻣﮕﯿﻦ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺯﻫﺮﺍ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﺷﺘﯽ ﻭ ﺁﻟﻮﺩﮔﯽ ﺩﺭ ﺳﻮﮒ ﺗﻮ ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﺷﮏ ( ﻣﯿﺜﻢ ) ﺑﺤﺮ ﻏﻔﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ *** ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺣﺎﺝ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ *** پنج شنبه 25 آبان 1396برچسب:شعر شهادت امام حسن مجتبی،شهر بیست و هشتم صفر ،شعر رحلت پیامبر, :: 11:14 :: نويسنده : مهدی
ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ
***
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﺯﻫﺮ ﺟﻔﺎ ﺟﺎﯼ ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺮ ﺩﺍﺭﺩ
ﻃﺸﺘﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺩﻝ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ
ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺶ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺁﻣﺪﻧﯿﺴﺖ
ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﺍﺭﺩ
ﺟﮕﺮﺵ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻏﻢ ﻭ ﯾﮏ ﻏﺮﺑﺖ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺍﻍ ﺍﺭﺛﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﯿﻨﻪ ﻣﮑﺮﺭ ﺩﺍﺭﺩ
ﺯﻫﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺲ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﻝ ﺍﻭ ﮔﺸﺖ ﺍﮔﺮ
ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﯿﻨﻪ ﻫﻤﺴﺮ ﺩﺭﺩ
ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻤﺶ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﺮﻭﯼ ﻣﻨﺒﺮ .…
.… ﺭﻭﺩ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﺐّ ﭘﺪﺭﺵ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ؟
ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﻔﺮﺵ ﺩﺭ ﺑﻐﻠﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ
ﭼﺎﺩﺭﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﯾﺎﺱ ﻣﻌﻄﺮ ﺩﺍﺭﺩ
ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺷﺖ ﻧﻤﯽ ﺩﯾﺪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﺗﻨﮓ
ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﻻﻟﻪ ﭘﺮﭘﺮ ﺩﺍﺭﺩ
ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺣﺴﯿﻦ ﺟﺎﻥ ... ﺗﻮ ﺩﮔﺮ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﮑﻦ
ﮐﻪ ﺣﺴﻦ ﻣﯿﺮﻭﺩ ﻭ ﺳﺎﯾﻪ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺩﺍﺭﺩ
ﺁﻩ ... ﻻﯾﻮﻡ ﮐﯿﻮﻡ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍ ﮐﯿﺴﺖ
ﺟﺴﻢ ﺻﺪﭼﺎﮎ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺩﺍﺭﺩ
پنج شنبه 25 آبان 1396برچسب:شعر رحلت پیامبر،28 صفر ،شهادت امام حسن مجتبی, :: 11:3 :: نويسنده : مهدی
ﺷﻌﺮ ﺭﺣﻠﺖ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﺍﻋﻈﻢ ( ﺹ )
ﻫﺮ ﮐﺲ ﺧﻤﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﻭ ﺻﺒﺎ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺳﺎﯾﻪ ﺁﻗﺎ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺩﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻬﺎﯼ ﻣﺮﺍ ﺍﻟﺘﯿﺎﻡ ﺩﺍﺩ
ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﻑ ﮔﻨﺒﺪ ﺧﻀﺮﺍ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮ ﺍﺯ ﭘﺪﺭﻡ ﻗﺒﻞ ﺧﻠﻘﺘﻢ
ﺷﺼﺖ ﻭﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺯﺣﻤﺖ ﻣﻦ ﺭﺍ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎ ﻗﻮﻡ ﻭ ﺧﻮﯾﺶ ﺁﻝ ﻋﺒﺎ ﺩﺭ ﻗﯿﺎﻣﺘﯿﻢ
ﺁﻗﺎ ﻋﺒﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺎ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺧﯿﻞ ﭼﺎﺩﺭ ﺯﻫﺮﺍ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﻧﺴﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺵ
ﺍﻭ ﻗﻄﺮﻩ ﺭﺍ ﻧﻮﺍﺩﻩ ﯼ ﺩﺭﯾﺎ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺣﺎﻻ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﺴﺘﺮ ﺍﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ
ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ
ﻓﺼﻞ ﺧﺰﺍﻥ ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ ، ﺑﻬﺎﺭ ﺭﻓﺖ
ﺩﺳﺘﻢ ﺷﮑﺴﺖ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺯ ﮐﻒ ﺯﻟﻒ ﯾﺎﺭ ﺭﻓﺖ
ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺯﻫﺮﺍ ﻟﺒﺎﺱ ﺗﻮ
ﺑﺎ ﺑﻮﯼ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﺯ ﮐﻔﻢ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺭﻓﺖ
ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﻦ ﻃﻌﻨﻪ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ
ﻫﻤﺴﺎﯾﮕﯽ ﻭ ﺭﺣﻢ ﻭ ﻣﺮﻭﺕ ﮐﻨﺎﺭ ﺭﻓﺖ
ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺳﺮ ﻧﻤﯿﺰﻧﺪ
ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﺳﻨﺪ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺭﻓﺖ
ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﮐﺄﻥّ ﺣﺴﯿﻨﻢ ﺯ ﺩﺳﺖ ﺭﻓﺖ
ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺗﻮ ﺣﺮﻣﺖ ﺍﯾﻞ ﻭ ﺗﺒﺎﺭ ﺭﻓﺖ
ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﺯﺩﯼ ﻭ ﺣﺴﯿﻨﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪ
ﺷﺎﯾﺪ ﺩﻟﺶ ﺑﻪ ﮔﻮﺩﯼ ﯾﮏ ﻧﯿﺰﻩ ﺯﺍﺭ ﺭﻓﺖ
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭘﻬﻠﻮﯾﻢ ﭼﻘﺪﺭ ﺗﯿﺮ ﻣﯿﮑﺸﺪ
ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻭ ﺻﻮﺭﺗﻢ ، ﮐﻤﺮﻡ ﺗﯿﺮ ﻣﯿﮑﺸﺪ
پنج شنبه 18 آبان 1396برچسب:اربعین' شعر اربعین' شعر امام حسین''شعر حضرت زینب 'اشعار اربعین, :: 5:20 :: نويسنده : مهدی
ﺍﺭﺑﻌﻴﻦ ﻳﺎ ﺯﻳﻨﺐ ﻛﺒﺮﻱ ( ﺱ ) ﯾﮏ ﺍﺭﺑﻌﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﺷﺪﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﯿﺴﻮﯼ ﺗﻮ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺷﺪﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺷﮏ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺳﺒﮏ ﻧﺸﺪ ﺍﺑﺮﯼ ﺷﺪﻡ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺯﻟﻔﯽ ﺍﮔﺮ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺳﻔﯿﺪ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺍﻭﻝ ﺑﻬﺎﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺷﺪﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﮐﻮﻓﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﻓﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﮔﺬﺭ ﮔﺬﺭ ﻗﺎﺭﯼ ﺷﺪﯼ ﻣﻔﺴّﺮ ﻗﺮﺁﻥ ﺷﺪﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺩﯾﺪﯼ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮﯼ ﺩﻟﻢ ﺷﮑﺴﺖ ﺩﯾﺪﯼ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﺷﺪﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺮ ﻣﺰﺍﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﻣﺴﯿﺮ ﺳﺮﺕ ﺍﺯﺩﺣﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺳﻮﺍﺭ ﻧﺎﻗﻪ ﯼ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﺷﺪﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﭼﺸﻢ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺟﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﯾﺎﺩﻡ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﺩ ﺳﺮ ﺑﺎﻻ ﻧﺸﯿﻦ ﺗﻮ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﯼ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺷﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻡ ﻫﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﮔﺮ ﻧﺒﻮﺩ ﻓﻘﻂ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺳﻨﮓ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﻮ ﺧﻂ ﺧﻄﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺑﺲ ﮐﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺗﻮ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺑﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺮ ﻣﺰﺍﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﻢ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﺪ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺑﺪﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻫﻢ ﭘﯿﮑﺮ ﺗﻮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺍﯼ ﺑﯽ ﮐﻔﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺍﯼ ﺑﻮﺭﯾﺎ ﻧﺸﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﭼﺎﺩﺭﻡ ﻟﯿﺎﻗﺖ ﺧﻠﻌﺖ ﺷﺪﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ؟ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻭﺳﻂ ﺧﯿﻤﻪ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻫﻢ ﺩﻝ ﻭ ﺟﮕﺮ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻏﺖ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﮕﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺰﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻣﺮﺩﯼ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﮔﺮ ﯾﻞ ﺍﻡ ﺍﻟﺒﻨﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﮐﺴﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺮ ﻣﺰﺍﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﯼ ﺳﺎﯾﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺳﺮﻡ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﯼ ﺗﺮﮎ ﺗﺮﮎِ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮﻡ ﺑﺎﻟﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﭘﺮﻡ ﭘﺮ ﻧﻤﯽ ﺯﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﺒﻮﺗﺮﻡ ﻣﻦ ﻗﻮﻝ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺑﮕﯿﺮﻡ ﺳﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻧﯿﺰﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ ﺣﺎﻻ ﺳﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻡ ﻭﻟﯽ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﻭ ﺧﺎﮐﯽ ﻭ ﺍﯼ ﺧﺎﮎ ﺑﺮ ﺳﺮﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺍﻭﻝ ﺳﺨﻦ ﻭ ﺷﮑﻮﻩ ﺍﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﯼ ﻣﺎﻩ ﺯﯾﻨﺐ ﺍﺯ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭﺁﻭﺭﻡ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻮﭼﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺷﺪﻡ ﻭﻟﯽ ﺭﺍﺣﺖ ﺑﺨﻮﺍﺏ ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻣﻌﺠﺮﻡ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺮﻣﺰﺍﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺩﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﻮﺏ ﺯﺩ ﻟﺐ ﻗﺮﺁﻧﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﺳﻮﺃﻝ ﺑﺮﺩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎﻻﯼ ﺗﺨﺖ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﯿﺪ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺭﻓﻮ ﮐﻨﻢ ﺳﺮ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻨﺪ ﭘﯿﺶ ﻫﻤﻪ ﮐﻮﭼﮑﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺧﺪﺍﺕ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﺪﯾﻢ ﺣﯿﺮﺍﻥ ﻧﺒﻮﺩﻡ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺣﯿﺮﺍﻧﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺳﺮ ، ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻫﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﯽ ﻧﺪﯾﺪ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻮ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺩﺍﺭﻡ ﺳﺮ ﻣﺰﺍﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ( ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﻟﻄﯿﻔﯿﺎﻥ پنج شنبه 18 آبان 1396برچسب:اربعین' شعر اربعین' شعر امام حسین''شعر حضرت زینب, :: 5:17 :: نويسنده : مهدی
ﺍﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺯﻳﻨﺐ ( ﺱ ) ﻫﺮ ﻃﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﺁﻣﺪﻡ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮔﻤﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﺻﻼً ﺍُﻣﯿﺪِ ﺁﻣﺪﻥِ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﻦ ﺯﯾﻨﺒﻢ ﻧﻪ ﺯﯾﻨﺐ ﻭﻗﺖ ﻭِﺩﺍﻋﻤﺎﻥ ﺯﯾﻨﺐ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺟﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﻦ ﺯﯾﻨﺒﻢ ﻧﻪ ﺯﯾﻨﺐ ﺗﺎ ﻋﺼﺮ ﯾﺎﺯﺩﻩ ﻣﻮﯼ ﺳﭙﯿﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻗَﺪِ ﮐﻤﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﻮﻓﻪ ، ﺷﺎﻡ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﯾﮏ ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺣﺮﺍﻣﯿﺎﻥ ﭘﺮﺩﻩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻣﺤﻤﻞ ﻣﺎ ، ﺷﺄﻧﻤﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺁﻣﺪﻥ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﻏﯿﺮ ِ ﺳﺮﺕ ﺑﻪ ﺭﻭﯼِ ﺳﺮﻡ ﺳﺎﯾﺒﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻗﺎﻣﺖ ﮐﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺩﺍﺭﺍﯼِ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺷﺪﻩ ﻟﮑﻨﺖ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻣﺎ ﮐﻢ ﺍﺳﺖ ﻧﭙﺮﺱ ﺍﺯ ﺩﻟﯿﻞ ﺁﻥ ﺑﺎ ﻧﺎﺯﺩﺍﻧﻪ ﺍﺕ ﺍﺣﺪﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﻧﺒﻮﺩ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﺑﺮﺩﯼ ﺍﺻﻐﺮ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﯽ ﺭﻗﯿﻪ ﻱِ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺍﺷﮏِ ﭼﺸﻢ ﻏﺴﻞ ﺯﯾﺎﺭﺕ ﮐﻨﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﻭﻗﺘﺶ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﻭﺩ ﺍﺯ ﺗﻨﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﻫﺴﺖ ﺩﻭ ﺩﺳﺘﻢ ﭼﻪ ﻓﺎﯾﺪﻩ؟ ﺩﺳﺘﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺳﯿﻨﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺯﻧﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺳﺎﻟﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺑﺸﻮﺩ ﻣﺪﻓﻨﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﺬﺷﺖ ﻓﺪﺍﯼ ﺳﺮﺕ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﻌﺠﺮ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺭﻭﯼ ﺳﺮ ﺧﻮﺍﻫﺮﺕ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﺎﻩ ﻗﺎﻓﻠﻪ ﺳﺎﻻﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﮔﺎﻫﯽ ﺳﭙﺮ ، ﻃﺒﯿﺐ ، ﭘﺮﺳﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺯﻫﺮﺍ ﻣﯿﺎﻥ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﯽ ﻣﻌﺠﺰﻩ ، ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺼﺎ ، ﺑﺎ ﻗَﺪِ ﺧَﻤَﻢ ﻣﻮﺳﯽ ﻣﯿﺎﻥِ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﻏﯿﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﭼﺸﻢ ﯾﺰﯾﺪ ﮐﻮﺭ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺧﻄﺒﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﻣﻦ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ ﺣﯿﺪﺭ ﮐﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﻣﻦ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﻋَﻠَﻢ ِ ﺳﺎﻗﯽ ِ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺳﺎﻗﯽ ﺍﺕ ﺑﺪﺍﻧﺪ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﭙﺮﺱ ، ﻣﮕﻮ ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺁﻥ ﺑﻠﺒﻞ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﻱ ﻣﻦ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﯾﺎﺩﺕ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺳﺮ ﭘﯿﮑﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﭼﻮﺏ ﻭ ﻋﺼﺎ ﻭ ﻧﯿﺰﻩ ﻓﺮﻭ ﺩﺭ ﭘَﺮَﺕ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺸﺖِ ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺖ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺳﺮ ِ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﻦ ِ ﺧﻮﺍﻫﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﺩﺳﺖِ ﭘُﺮ ﺍﺯ ﻗﺘﻠﻪ ﮔﺎﻩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺳُﻢ ِ ﺍﺳﺐ ﻟﮕﺪ ﭘﯿﮑﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﺎﻡ ﻭ ﻛﻮﻓﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﯾﮏ ﺳﺎﺭﺑﺎﻥ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﻓﺮﺍﺯ ﻧﯿﺰﻩ ﻭ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻣﺮﻗﺪﺕ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﻃﺸﺖ ، ﻧﺰﻭﻝِ ﺳﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻡ ﮐﻪ ﺍﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﻧﺸﻨﻮﺩ ﺣﺮﻑ ﺍﺯ ﮐﻨﯿﺰ ﺑﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﺩﺧﺘﺮﺕ ﺷﺪ ﻭ ( ﺷﺎﻋﺮﺵ ﺭﺍ ﻧﻤﻴﺸﻨﺎﺳﻢ پنج شنبه 18 آبان 1396برچسب:اربعین' شعر اربعین' شعر امام حسین''شعر حضرت زینب, :: 5:13 :: نويسنده : مهدی
ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺑﯽ ﺳﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺟﺎﯼ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﺧﻮﺏ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﻡ ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺟﺎ ﺧﻮﺵ ﮐﺮﺩﻩ ﺁﻣﺪﻡ ﺑﺮ ﻧﮕﻪ ﺁﺧﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﺁﺏ ﺷﺪ ﺷﻤﻊ ﻭﺟﻮﺩﻡ ، ﺗﻮ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﯽ ﻣُﺮﺩﻡ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺗﺎ ﺭﻭﯼ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﺁﺏ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺟﻮﯼ ﻧﺮﻓﺖ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ ﻣﺤﻀﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﺩﺷﺖ ﺍﺯ ﻫﻠﻬﻠﻪ ﯼ ﺁﺏ ﭼﻪ ﺣﺎﻟﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺑﻪ ﺁﺏ ﺁﻭﺭ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﺟﺎﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺯ ﺑﯽ ﺩﺧﺘﺮﯾﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ ﻣﻦ ﮐﻨﺎﺭﺕ ﻋﻮﺽ ﺩﺧﺘﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺑﺪﻧﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﺎﻥ ﺑﺎﺷﯽ ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺟﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﺮ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﯾﮏ ﭼﻬﻠﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﯽ ﺗﻦ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﯿﺪﻡ ﺣﺎﻝ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺑﯽ ﺳﺮ ﺗﻮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ پنج شنبه 18 آبان 1396برچسب:اربعین' شعر اربعین' شعر امام حسین''شعر حضرت زینب, :: 5:11 :: نويسنده : مهدی
ﺁﻣﺪﻡ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ... ﻟﺸﮕﺮﺕ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﻗﺎﺳﻢ ﻭ ﻋﻮﻥ ﻭ ﺯﻫﯿﺮ ﻭ ﺟﻌﻔﺮﺕ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻡ ﯾﺎﺩﺕ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ؟ ﺷﺪ ﺭﮐﺎﺑﻢ ﺳﺎﻗﯽ ﺁﺏ ﺁﻭﺭﺕ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭘﻬﻦ ﺷﺪ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺑﺎ ﺍﺫﺍﻥ ﺩﻟﺮﺑﺎﯼ ﺍﮐﺒﺮﺕ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﺣﺎﻝ ، ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍﻡ ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺭ ﻗﺒﻞ ﻗﺎﻣﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮﻭ ﺧﻮﺍﻫﺮﺕ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻧﺘﺪﺍﺭﯼ ﺍﻡ ﺩﺍﺭﻡ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﻓﺪﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﺕ ... ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﺭﻭﺿﻪ ﯼ ﺩﯾﺮﻭﺯﻣﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺑﯽ ﺭﺑﺎﺏ ﺍﯼ ﻋﺮﻭﺱ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ ﺍﺻﻐﺮﺕ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺟﺴﻤﺖ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﺳﺘﺒﺎﻑ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﺪﺭﻗﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﺩﺍﻉ ﺁﺧﺮﺕ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﻣﺜﻞ ﺟﺪﻡ ﻣﯽ ﺷﺪﯼ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﻭﺍﯼ ﻣﻦ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﯼ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮﺕ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﺳﺎﺭﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﺩﻡ ﺣﺮﺍﺝ ﮐﺮﺩ ﮔﻮﺷﻮﺍﺭﻩ ﻫﺎﻡ ... ﻧﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮﺕ ... ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ
فرا رسیدن اربعین سید و سالار شهیدان تسلیت باد پنج شنبه 18 آبان 1396برچسب:اربعین' شعر اربعین' شعر امام حسین', :: 5:7 :: نويسنده : مهدی
ﻏﺮﻳﺒﻲ ، ﺑﻲﮐﺴﻲ ، ﻣﻨﺰﻝ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺯ ﺣﺎﻟﻢ ﭼﻮﺏ ﻣﺤﻤﻞ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺳﻮﺯ ﻭ ﮔﺪﺍﺯﻡ ﻓﻘﻂ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﻱ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﻝ ﭼﻪ ﺑﺎﺭﺍﻧﻲ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﻲ ﺩﻝ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﻗﺒﺮ ﺳﺎﻻﺭ ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﻫﻤﻪ ﺟﻤﻌﻨﺪ ﻭ ﺯﻳﻨﺐ ﺭﻭﺿﻪ ﺧﻮﺍﻥ ﺍﺳﺖ ﺷﺒﻴﻪ ﺁﺗﺶ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﮏ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺭﺩ ﺯ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﻋﺰﺍﭘﻮﺵ ﺭﺑﺎﺏ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻻﻻﻳﻲ ﺧﻮﺩ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻴﻤﻪ ﻫﺎ ﺭﻓﺘﻪ ﺳﺖ ﺍﺯ ﻫﻮﺵ ﯾﻮﺳﻒ ﺭﺣﯿﻤﯽ دو شنبه 10 مهر 1396برچسب:شعر محرم "شعر حضرت قاسم " شعر امام حسن, :: 9:58 :: نويسنده : مهدی
سلام علی قاسم بن الحسن یک شنبه 2 مهر 1396برچسب:باز این چه شورش است که در خلق عالم است ، ترکیب بند محتشم در مورد محرم, :: 8:2 :: نويسنده : مهدی
شعر زیبایی محتشم کاشانی درمورد محرم و امام حسین باز این چه شورش است که در خلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است
توضیح مدیر ، این شعر یهترین شعر در حوزه شعر محرم در چهارصد سال اخیر است ، برای خوندن ادامه شعر به ادامه مطلب برید ادامه مطلب ... یک شنبه 2 مهر 1396برچسب:, :: 6:7 :: نويسنده : مهدی
یا رب الحسین(ع)
بجاي شیر ، تیر نوش کرده بود اصغرت و بعد تیر و تیغ و نیزه می زدند بر سرت " کنار درک -غربت- تو كوه از كمر شكست" چقدر زخم تشنه مانده است روی پیکرت سر حسین(ع) تشنه لب هنوز روی نیزه هاست زمانه خاک بر سرم، زمانه خاک بر سرت هزار سال رفت و تو هنوز زخم می خوری هزار سال رفت و تازه است زخم حنجرت هزار سال رفت و دسته دسته قوم كوفيان گرفته تیغ بر کف ایستاده در برابرت سرِ بروي نيزه ات حقيقت محمّدیست چرا زمانه پی نمیبَرد به اصل جوهرت؟ بیا کنار خيمه هاي تشنه لب نگاه كن ببین که زخم تیرها چه کرده با برادرت شب وداع آمد و سری زدم بمجلسی که شعله اش اگرچه بود نام پاک مادرت تمام شب شکسته سینه میزدم بیاد تو و لشكري که اسب می دواند روی پیکرت... *** نشسته ام به یاد روزهای دور کودکی شکسته دم گرفته ام بیاد دیده ی ترت سلام می کنم سلام می کنم بزخم تو سلام می کنم بعطر جمله های آخرت سلام ما سلام ما به تشنگان کربلا سلام ما سلام ما به اکبر و به اصغرت علیرضا قزوه ادامه مطلب ... پنج شنبه 9 شهريور 1396برچسب:, :: 6:6 :: نويسنده : مهدی
شعر شهادت حضرت مسلم بن عقیل (سلام الله علیه)
قهرمان عشق در چاه بلا افتاده است
کار مسلم وای دست اشقیا افتاده است.
اشک جاری بر رخش شرح غمی پنهان دهد
گوشه غربت به یاد کربلا افتاده است.
باغ شد مرداب و گلها نیزه و شمشیر شد
قاصد کرب و بلایی از نوا افتاده است.
سر، سر پیمان گذارش روی دار افتاده است
دل سر و کارش به خلقی بی وفا افتاده است.
آه گلچینان که از هر بام با سنگش زنند
این گل طوباست از شاخه جدا افتاده است.
دست مهمان بستن و با کام عطشان کشتنش
از کجا در کوفه این رسم خطا افتاده است.
نامه‌های دعوت کوفه بجز نیرنگ نیست
بد مرامی، بد دلی در کوفه جا افتاده است.
کار دلهاشان به نیرنگ و نفاق افتاده است
کار لبهاشان به لعن و ناسزا افتاده است.
چشم‌هاشان خائن و آئینه ناپاکی است
وای از چشمی که از شرم و حیا افتاده است.
بگذر از کوفه نبینی تا به روی غنچه‌ها
رد پا از پنجه نا آشنا افتاده است.
::
::
ادامه مطلب ... سه شنبه 7 شهريور 1396برچسب:, :: 6:12 :: نويسنده : مهدی
شعر شهادت امام محمد باقر (ع)
روزی که بادهای مخالف امان نداد هفت آسمان به قافله ای سایه بان نداد
خورشید بود و سایه‌ی شوم غبارها خورشید بود همسفر نیزه دارها
دیدی به روی نیزه سر آفتاب را دیدی گلوی پرپر طفل رباب را
دیدی عمود با سر سقا چه کرده بود تیر سه شعبه با دل مولا چه کرده بود
در موج خیز شیون و ناله دویده ای تا شام پا به پای سه ساله دویده ای
گل زخمهای سلسله یادت نمی رود هرگز غروب قافله یادت نمی رود
هم ناله با صحیفه‌ی ماتم گریستی یک عمر پا به پای محرم گریستی؟ سه شنبه 7 شهريور 1396برچسب:, :: 6:10 :: نويسنده : مهدی
شعر تسلیت شهادت امام محمد باقر (ع)
باقر به علم شهره هرخاص وعام شد مسموم زهر کینه ی کور هشام شد
هر چند زهر کین بشد اسباب مرگ او مرگش زکربلا ز برایش پیام شد
آنگه که بین بستر بیماریش فتاد با یاد کربلا و پدر تشنه کام شد
یادش بیامد آن دم آخر که جد او هل من معین بگفت و پدر اشک تام شد
او پنج ساله بود به صحرای کربلا دیدش که بهر قتل حسین ازدحام شد
آن دم که دید نعش شهیدان به قتلگاه با عمه زبنبش به فغان هم کلام شد
کردی مواظبت زپدر عصر روز خون آنگه که غرق آتش وغارت خیام شد
یاد آمدش اسارت وکوفی وشامیان خونین جگر پدر زسوی اهل شام شد
بایاد کربلا جگر از زهر پاره شد یا فاطمه به لب دگر عمرش تمام شد سه شنبه 7 شهريور 1396برچسب:, :: 6:3 :: نويسنده : مهدی
اس ام اس و پیامک تسلیت شهادت امام باقر-ع
یک عمر سوخت قلب تو از کینه هشام آن دشمن سیاه دل بى حیاى تو
تنها نه در عزاى تو چشم بشر گریست آن دشمن سیاه دل بى حیاى تو
اى خفته همچو گنج، به ویرانه بقیع پر مى زند کبوتر دل، در هواى تو
در را به روى امت اسلام بسته اند آن گمرهان که بى خبرند از صفاى تو
############################
السلام علیک یا ابا جعفر یا محمد بن علی ایها الباقر یابن رسول الله انا توجهنا واستشفعنا وتوسلنا بک الی الله و قدمناک بین یدی حاجاتنا یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله
ادامه پیامها در ادامه مطلب ادامه مطلب ... چهار شنبه 1 شهريور 1396برچسب:, :: 11:23 :: نويسنده : مهدی
إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ۖ وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا
يقيناً خدا به اندازه وزن ذرّه اى [به اَحدى] ستم نمی كند، و اگر [هم وزن آن ذرّه] كار نيكى باشد، آن را دو چندان می كند، و از نزد خود پاداشى بزرگ می دهد.
سوره مبارکه النساء
آیه شریفه 40
مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ
[اى انسان!] هرچه از نيكى به تو می رسد، از سوى خداست و هرچه از بدى به تو می رسد، از سوى خود توست
سوره مبارکه النساء
آیه شریفه 79
ما يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذابِکُمْ إِنْ شَکَرْتُمْ وَ آمَنْتُمْ وَ کانَ اللَّهُ شاکِراً عَليماً خداوند را با عذاب شما چه کار ( چه نیازی به آن و چه سودی برای او دارد ) اگر شما سپاس گزارید و ایمان آورید؟! و خدا همواره پاداش دهنده و داناست.
سوره مبارکه النساء
آیه شریفه 147
از حضرت رسول (ص) نقل شده که حضرت فرمود:
خداوند به ملائکه امر فرمود:
وقتی بنده ام قصد انجام کار نیکی را کرد، آن عمل را در نامه ی اعمالش بنویسید و اگر آن را انجام داد، ده برابر حسنه برایش بنویسید و وقتی بنده ام قصد گناهی را نمود، مادامی که انجام نداد، ننویسید. اگر انجام داد، فقط یک گناه برایش بنویسید و اگر منصرف شد، ثواب برایش بنویسید.
حدیث قدسی
بدان! خدایی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست، به تو اجازه ی درخواست داده، و اجابت آن را به عهده گرفته است. تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند، درخواست رحمت کنی تا ببخشاید، و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند، و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری، و در صورت ارتکاب گناه درِ توبه را مسدود نکرده است، در کیفر تو شتاب نداشته، و در توبه و بازگشت، بر تو عیب نگرفته است.
در آنجا که رسوایی سزاوار توست، رسوا نساخته، و برای بازگشت به خویش شرائط سنگینی مطرح نکرده است. در گناهان تو را به محاکمه نکشیده، و از رحمت خویش ناامیدت نکرده، بلکه بازگشت تو را از گناهان نیکی شمرده است. هر گناه تو را یکی، و هر نیکی تو را ده به حساب آورده، و راه بازگشت و توبه را به روی تو گشوده است.
نامه 31 نهج البلاغه
خدا و آدم
پس از اَفرینش اَدم خدا گفت به او: نازنینم اَدم....
با تو رازی دارم
اندکی پیشتر اَی ...
اَدم اَرام و نجیب ، اَمد پیش !!
زیر چشمی به خدا می نگریست !!
محو لبخند غم آلود خدا
دلش انگار گریست .
نازنینم اَدم: ( قطره ای اشک ز چشمان خداوند چکید ) !!!
یاد من باش ... که بس تنهایم !!
بغض آدم ترکید، ... گونه هایش لرزید !!
به خدا گفت :
من به اندازه ی ...
من به اندازه ی گلهای بهشت .... نه
به اندازه عرش ... نه ... نه
من به اندازه ی تنهاییت ، ای هستی من
دوستدارت هستم !!
اَدم ،.. کوله اش را بر داشت
خسته و سخت قدم بر می داشت ...
راهی ظلمت پر شور زمین ...
زیر لبهای خدا باز شنید ،...
نازنینم اَدم ... نه به اندازه ی تنهایی من ...
نه به اندازه ی عرش... نه به اندازه ی گلهای بهشت !!!
که به اندازه یک دانه گندم ، تو فقط یادم باش !!!!
سه شنبه 31 مرداد 1391برچسب:, :: 6:2 :: نويسنده : مهدی
سلام بر امام جواد(ع) که «جود» قطره ای بود در پیشانی بلندش و «علم» غنچه ای بود از گلستانِ وجودش و «حلم» گوهری بود از گنجینه فضایلش.
**************************
سلام ما به رخ انور امام جواد
درود ما، به تن اطهر امام جواد
غريب بود و غريبانه جان سپرد و نبود
كسى به وادى غم، ياور امام جواد
برای دیدن باقی پیامها به ادامه مطلب مراجعه کنید
ادامه مطلب ... سه شنبه 31 مرداد 1396برچسب:, :: 6:0 :: نويسنده : مهدی
مهرآفرینا!
سجاده ام را به سمت قبله نیاز می گشایم
تا ذره ذره وجودم را به معراج
نگاهت، پرواز دهم
می ایستم به قامت دربرابرت تا عظمتت را سپاس گویم
به رکوع می روم تا بزرگی ات را به یاد بیاورم
و به سجده می افتم تا بر بندگی ام مهر عشق بزنم…
چه آرامش پایان ناپذیری در نگاه توست
چه لحظه های مهرافروزی در ذکر یاد ت…
پروردگارا! دستان دعایم را
به عرش الهیت برسان ،
دلم را به حلاوت دوستیت
و چشمان باران زده ام رابه دیدارت
نورانی گردان
سه شنبه 31 مرداد 1396برچسب:, :: 5:58 :: نويسنده : مهدی
آتشی نمى سوزاند "ابراهیم" را
و دریایى غرق نمی کند "موسى" را
کودکی، مادرش او را به دست موجهاى "نیل" می سپارد
تا برسد به خانه ی فرعونِ تشنه به خونَش
دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند
سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد
مکر زلیخا زندانیش می کند
اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند
از این "قِصَص" قرآنى هنوز هم نیاموختی ؟!
که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خدا نخواهد
نمی توانند
او که یگانه تکیه گاه من و توست
پس
به تدبیرش اعتماد کن
به حکمتش دل بسپار
و
به او توکل کن.
كاش بارانی ببارد قلبها را تر كند
بگذرد از هفت بند ما صدا را تر كند
قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها
رشته رشته مویرگهای هوا را تر كند
بشكند در هم طلسم كهنه ی این باغ را
شاخه های خشك بی بار دعا را تر كند
مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفت
سرزمین سینه ها تا نا كجا را تر كند
چترها تان را ببندید ای به ساحل مانده ها
شاید این باران كه می بارد شما را تر كند
|
|||
 |
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
